RZYMSKO-PERSKA WOJNA

RZYMSKO-PERSKA WOJNA 295-297. Nar-ses (zm. ok. 302), król Persji z dynastii Sasanidów, najechał rzymską Mezopotamię i podporządkował sobie Armenię. Rzymski cezar na wschodzie, Galeriusz (zm. 311), wyruszył przeciw Persom ze stosunkowo niewielką armią; odniósł zwycięstwa w kilku potyczkach w Mezopotamii, ale poniósł druzgocącą klęskę w bitwie pod Carrhae (Harran) w 296. Rok później, wzmocniwszy armię, Galeriusz wyruszył znowu do Persji i tym razem odniósł zwycięstwo; gdzieś nad Tygrysem udało mu się zaskoczyć i rozbić znacznie większą armię perską. Wziął wielu jeńców i zdobył ogromne łupy, do niewoli dostały się także rodzina i harem Narsesa. Narses musiał przyjąć warunki pokoju po­dyktowane przez Rzym. Na mocy pokoju z Nisibis (Nisibin lub Nusajbin) z 295, Persja zwróciła Rzymowi górną Mezopota­mię, ustąpiła pięć prowincji położonych na północny wschód od Tygrysu i uznała króla z ramienia Rzymu, Tiridatesa III (238?--314) władcą Armenii. Rodzina i harem wróciły do Narsesa.