SALWADORSKI PRZEWRÓT

SALWADORSKI PRZEWRÓT 1948. Od 1931 do 1944 w Salwadorze dyktatorskie rządy sprawował prezydent, generał Maximiliano Hernandez Martinez (1882-1966); ustąpił z urzędu po strajku powszechnym (maj 1944) zorganizowanym w proteście przeciw bezlitosnym represjom po zdławionym przez niego przewrocie wojskowym, do którego doszło miesiąc wcześniej. Rząd wojskowy wysunął na stanowisko prezydenta Salvado-ra Castanedę Castro (ok. 1888-1965), a w ciągu następnych trzech lat ograniczył swobody obywatelskie. Castaneda wprowa­dził wszakże wiele reform w szkolnictwie i ustawodawstwie pracy, a także propagował związek Salwadoru z sąsiednią Gwatemalą. Mimo to został usunięty w wyniku puczu młodych oficerów (12-14 grudnia 1948), którzy domagali się reform społecznych i gospodarczych. Na czele gabinetu stanął major Oscar Osorio (1910-1969), członek junty, która przejęła władzę; w 1950 został wybrany na prezydenta; zalegalizował związ­ki zawodowe, usprawnił budownictwo mie­szkaniowe i stworzył korzystne warunki dla rozwoju przemysłu i rolnictwa.