SALWADORSKI PRZEWRÓT

SALWADORSKI PRZEWRÓT 1948. Od 1931 do 1944 w Salwadorze dyktatorskie rzàdy sprawowaù prezydent, generaù Maximiliano Hernandez Martinez (1882-1966); ustàpiù z urzædu po strajku powszechnym (maj 1944) zorganizowanym w proteúcie przeciw bezlitosnym represjom po zdùawionym przez niego przewrocie wojskowym, do którego doszùo miesiàc wczeúniej. Rzàd wojskowy wysunàù na stanowisko prezydenta Salvado-ra Castanedæ Castro (ok. 1888-1965), a w ciàgu nastæpnych trzech lat ograniczyù swobody obywatelskie. Castaneda wprowa­dziù wszakýe wiele reform w szkolnictwie i ustawodawstwie pracy, a takýe propagowaù zwiàzek Salwadoru z sàsiednià Gwatemalà. Mimo to zostaù usuniæty w wyniku puczu mùodych oficerów (12-14 grudnia 1948), którzy domagali siæ reform spoùecznych i gospodarczych. Na czele gabinetu stanàù major Oscar Osorio (1910-1969), czùonek junty, która przejæùa wùadzæ; w 1950 zostaù wybrany na prezydenta; zalegalizowaù zwiàz­ki zawodowe, usprawniù budownictwo mie­szkaniowe i stworzyù korzystne warunki dla rozwoju przemysùu i rolnictwa.