SANDAŁ, POWSTANIE

SANDAŁ, POWSTANIE 1935. Bezrolni chłopi zatrudnieni na wielkich plantacjach w środ­kowej części Luzonu (Filipiny) zaczęli na początku lat trzydziestych XX w. masowo wstępować do ruchu Sakdal, zapoczątkowa­nego i kierowanego przez Benigno Ramosa (wzmian. 1930-1935), sakdal w języku ta-galog (największa grupa językowa na Filipi­nach) znaczy „oskarżenie'. Ramos domagał się niższych podatków od ubogich, reformy rolnej i niezależności Filipin od Stanów Zjednoczonych. Ruch przerodził się stop­niowo w partię polityczną, która w wybo­rach jesienią 1934 zyskała dużą liczbę gło­sów. W nocy 2 maja 1935 stronnicy Sakdalu przejęli budynki rządowe w czternastu mias­tach na Luzonie. Następnego dnia wezwane wojska rządowe szybko uspokoiły zbun­towanych chłopów; w starciach zginęło około 100 powstańców. Ramos uciekł do Japonii, partię Sakdal zdelegalizowano i roz­wiązano. W pośrednim następstwie tego powstania w tym samym roku zagwaran­towano większą samodzielność Filipinom, aby zapewnić Ameryce ich przynależność w wypadku konfliktu z Japonią.