SASÓW NAJAZDY

SASÓW NAJAZDY 550-577. Pod koniec V w. germańscy najeźdźcy, którzy osiedli w Brytanii, zaczęli tworzyć oddzielne króles­twa (Kent ok. 475, Sussex ok. 477, Wessex ok. 495, Wschodnia Anglia ok. 500, Essex ok. 505, Nortumbria [Bernicja 559 i Deira ok. 560] ok. 605, Mercja ok. 606 - wszystkie zwane przez historyków Heptarchią). Po 550 w Brytanii walczono dla zdobycia łupów i ich ekspansji terytorialnej. Do 522 Bryto-wie na zachodzie tworzyli królestwo walij­skie Strathclyde (Szkocja), Rheged, Godod-din, Elmet, Cumbrię; walijskie królestwa Gwynedd, Dyged i Gwent; oraz Dumnonię (Somerset, Devon i Kornwalię). Większość walk Brytowie prowadzili na obszarach południowo-zachodnich oraz w Wessex. W 552 Brytowie próbowali najeżdżać na tereny w rejonie Drogi Fosse pod Searoburh (Old Sarum), jednakże bez powodzenia. W odwecie Sasi przekroczyli Drogę Fosse w 556 oraz w 571, zwyciężyli pod Beranburh (Barbury) i Bedeanford (Bedford?). W 577, w decydującej i ostatniej ważnej bitwie w historii najazdów anglosaskich, pod Deorham (Dyrham, w pobliżu Bath) poległo bardzo wielu Brytów z Dumnonii, ale Dum-nonia nie została zajęta. Celtycka Brytania była wyczerpana wojnami i choć Sasi z kon­tynentu nadal sporadycznie napadali na ziemie saskie w Brytanii, najeźdźcy toczyli mordercze walki między sobą, które tylko z rzadka dotykały Brytów. Patrz także ethelfritha wojny