SKANDYNAWSKA WOJNA

SKANDYNAWSKA WOJNA 1026-1030. Po

objęciu tronu Norwegii w 1015 przez Olafa II (Olaf Haraldson) (995P-1030) wyparł on Duńczyków z kraju. Gdy król Danii Kanut I Wielki (994P-1035) zaczął dążyć do pod­boju Norwegii, król Olaf zawarł sojusz z królem Szwecji Emundem (zm. 1051). W 1026 Duńczycy zwyciężyli Szwedów w bitwie morskiej u Strangebjergu. W czasie nieobecności Kanuta Olaf i Emund naje­chali Danię, ale w 1028, po powrocie swo­jego króla, Duńczycy rozbili szwedzko-nor-weską flotę u wybrzeży Danii, pod Helgeą. Emund wrócił do kraju. Duńczycy wypę­dzili Olafa z Norwegii do Szwecji. Olaf zebrał tam armię, by odzyskać Norwegię, jednak został zwyciężony w bitwie pod Stiklestad w 1030 i sam w niej poległ.