SPRZYMIERZEŃCZA WOJNA

SPRZYMIERZEŃCZA WOJNA 219-217 p.n.e.

(wojna sojuszników). Wojna była spraw­dzianem możliwości Filipa V (238-179), od 221 króla podupadłej Macedonii. Macedonia była najpotężniejszym członkiem Związku Hellenów (Związek Koryncki) i dlatego proszono ją, by rozstrzygała o problemach członków Związku. W 220 Związek Etolski najechał Achajów. Władze Związku Hel­lenów zwróciły się do 18-letniego króla z prośbą o podjęcie działań przeciw Etolii. Filip, obawiając się prawdopodobnej inter­wencji Rzymu, zwlekał z podjęciem działań (patrz iliryjska wojna druga 219 p.n.e.), kiedy jednak Etolia zaatakowała Macedonię w 219, Filip zareagował szybko - najechał Peloponez, ukarał Elidę, sojusznika Etolii i rozprawił się ze zdradzieckim spiskiem polityków. W 218 zaatakował Etolię, a prze­de wszystkim główny ośrodek Związku Etol-skiego - Thermon, oraz splądrował Lako­nię, aby uniemożliwić Sparcie podjęcie dzia­łań. W 217 prowadził gwałtowne walki przeciw egejskiej placówce Etolii, Phthiotic Thebesm. Etolonie zwrócili się o pokój. Zawarto go na zasadzie status quo. Filip stał się ulubieńcem większej części Grecji.