STRZELCÓW BUNT

STRZELCÓW BUNT 1698. Strzelcy, elitarna rosyjska formacja wojskowa, z której rekruto­wała się również straż przyboczna cara, stawali się stopniowo groźną potęgą polityczną. Strzel­cy poparli starania rodu Miłosławskich, wspie­rającego cara Iwana V (1666-1696) i jego siostry-regentki, Zofii Aleksiejewny (1657--1704) w walce z bratem przyrodnim Piotrem (później Piotrem I) (1672-1725). Po śmierci Iwana Piotr został jedynym władcą Rosji; reformy Piotra zwiększyły wymagania w sto­sunku do korpusu strzelców i doprowadziły do wrzenia w ich szeregach. W czasie wy­prawy Piotra do Europy (1697-1698) strzelcy zaczęli buntować się przeciw carowi ł popierać powrót Zofii do władzy. Latem 1698 około 2200 strzelców pod bronią ruszyło, by wynieść Zofię na tron, ale zostali bardzo szybko pokonani przez najemne wojska Piotra (do­wiedziawszy się w Wiedniu o spisku, Piotr wrócił do kraju). Spiskowców spotkała surowa kara: ponad 1000 stracono. Rządy terroru dotknęły również innych przeciwników Piot­ra; Zofia została uwięziona w klasztorze, gdzie spędziła resztę życia, a oddziały strzelców rozwiązano.