SYJAMSKO-BIRMAŃSKA WOJNA

SYJAMSKO-BIRMAŃSKA WOJNA 1584- Po SYJAMSKO-BIRMAŃSKIEJ WOJNIE 1563-1569 przez 15 lat Syjam

(Tajlandia) był wasalem Birmy. W 1584 Phra Naret (ok. 1555-1605), syn wasalnego króla Syjamu Mahy Dhammaradży (zm. 1590), sprawujący faktycznie władzę w tym państwie, ogłosił jego niepodległość. Bir­mański król Nandza Bajin (zm. 1599), syn i następca Bajinnaunga (1515-1581) wy­prawił dwie armie, które najechały Syjam z dwóch kierunków: przez Przełęcz Trzech Pagód oraz przez Cziang Maj (północno--zachodnia Tajlandia); najeźdźców odparto i zmuszono do odwrotu. Pod koniec 1586 trzy armie birmańskie najechały Syjam z ró­żnych kierunków i ruszyły w stronę stolicy kraju, Ajutthaji. Birmańczycy oblegali mias­to i przypuszczali na nie szturmy od stycznia do maja 1587, w końcu musieli się wycofać z powodu wyczerpania zapasów żywności, chorób, częstych wypadów Phra Nareta oraz nadejścia pory deszczowej. Po śmierci ojca w 1599 Phra Naret objął tron jako król Naresuan. Kolejna inwazja Birmy również zakończyła się niepowodzeniem. Nandza Bajin w ostatniej próbie pokonania Naresu-ana i odebrania niepodległości Syjanowi rozpoczął najazd w 1592. W bitwie pod Nong Są Rai duża armia birmańska dowo­dzona przez następcę tronu, księcia Mink-jizwę (zm. 1592), starła się z Naresuanem i jego wojskami; obaj wodzowie siedząc na słoniach stoczyli pojedynek; książę zginął. Birmańczycy wycofali się. Patrz także syjam-

SKO-KAMBODŻAŃSKA WOJNA 1587.