SYJAMSKO-KAMBODiAŃSKA WOJNA

SYJAMSKO-KAMBODiAŃSKA WOJNA 1587.

Król Kambodży Sattha (zm. 1596) popierał syjamskiego księcia Phra Nareta (ok. 1555-1605) i jego walkę o uniezależnienie się od Birmy (patrz syjamsko-birmańska wojna 1584-1592). W kwietniu 1586 wojska dowodzone przez brata Satthy wsparły Phra Nareta w walce z Birmańczykami w Cziang Maju (północno-zachodnia Tajlandia). Phra Naret w odpowiedzi na lekceważenie okaza­ne przez brata Satthy kazał wbić na pal laotańskich jeńców, Sattha zerwał stosunki z syjamskim księciem, dokonał najazdu na południowy Syjam (1587) i zdobył Prachim (Prachin Buri). Prośba Kambodży o pomoc Portugalii i Manili nie została spełniona. Phra Naret zrezygnował z pościgu za wyco-

fującymi się Birmańczykami (nie zdołali zdobyć Ajutthaji, stolicy Syjamu), zmusił wojska kambodżańskie do odwrotu, odbił Prachim i wtargnął do Kambodży, gdzie zdobył Battambang oraz Pursat i dotarł aż do stolicy Lowek; braki w zaopatrzeniu zmusiły go do wycofania się. Złożył ślubo­wanie, że ukarze Satthę za zerwanie sojuszu.