SZKOCKA WYPRAWA DO IRLANDII

SZKOCKA WYPRAWA DO IRLANDII 1315--1318. Domnal O'Neill, król Tyrone, we­zwał Szkotów na pomoc przeciw Anglikom, przekazując swe prawa do tronu Edwardowi Bruce (zm. 1318), bratu i następcy króla Szkocji Roberta (1274-1329), który w 1315 wylądował w Irlandii, na czele 6000 wojska. Uzyskawszy poparcie irlandzkich mieszkań­ców Connaught i zachodniego Meath, Ed­ward został w 1316 koronowany na króla. Siły jego rosły nadal, gdyż poparcia udzieliło mu wielu Irlandczyków angielskiego po­chodzenia. W 1317 wraz z królem Szkocji Robertem podjęli wyprawę na południe Irlandii, docierając aż do Limerick, utracili jednak poparcie części mieszkańców, po­nieważ wyrządzili im ogromne szkody. Szkoci nie założyli żadnych umocnionych punktów oparcia i zostali wyparci do Ulsteru przez wojska angielsko-irlandzkie pod wo­dzą angielskiego wicekróla Rogera de Mor-timera (1287P-1330), który przybył z Anglii z silną armią. Robert wrócił do Szkocji. Król Edward wyruszył w 1318 z Ulsteru naprzeciw armii Mortimera, ale poniósł

klęskę poległ w bitwie pod Faughard w po­bliżu Dundalk. Patrz także szkocka wojna