TAJÓW WOJNA

TAJÓW WOJNA 1387-1390. W 1387 na tron Cziang Maju, królestwa Tajów położo­nego w górzystej i porośniętej lasami części północnego Syjamu, wstąpił 14-letni Sen Muangma (1373-1411). Jego wuj, książę Phrohm, spiskował dążąc do przejęcia tronu, a gdy mu się to nie udało, wezwał na pomoc Boromoradżę I (zm. 1388), króla Ajutthai (królestwo Tajów w południowym Syjamie). Boromoradża wysłał wojsko żywiąc skrytą nadzieję na objęcie panowania w Cziang Maju. Wojska przeciwników spotkały się w bitwie pod Sen Sanuk, w pobliżu miasta Cziang Maj. Zwyciężyły wojska Sen Muan-gmy, a wojska Ajutthai wycofały się do kraju. Sen Muangma i jego wuj rozwiązali dzielące ich problemy; Phrohm został włą­czony do królewskiej świty, a w dowód przyjaźni dał siostrzeńcowi świętą statuę Buddy, którą skradł władcy Kamphaeng Phetu. Władca Kamphaeng Phetu protes­tował przeciw tej kradzieży i okupacji jego miasta przez wojska księcia Phrohma; z po­mocą przyszedł mu Boromoradża - popro­wadził wojska i zdobył Kamphaeng Phet, ale zmarł w drodze powrotnej, w 1388. Dwa lata później Sen Muangma wyruszył z woj­skami pod pozorem pomocy dla królestwa Tajów, Sukhothai (środkowy Syjam) w od­zyskaniu niezależności od królestwa Ajut­thai. Król Sukhothai Tammaradża II (zm. 1409), dowiedziawszy się o zamierzonym przejęciu jego królestwa przez Cziang Maj, wystąpił przeciw Sen Muangmie i pokonał go; by uniknąć niewoli Sen Muangma uciekł niesiony na plecach przez dwóch służących.