TIMURA NAJAZD NA INDIE

TIMURA NAJAZD NA INDIE 1398-1399.

Podobnie jak Czyngis-chan (1167P-1227) Timur (1336-1405), wódz turecko-mongol-ski, rzadko prowadził wojny bez formalnego powodu. Oficjalnie wystąpił przeciw Delhi z zarzutem, że faworyzuje się tam wyznaw­ców innych religii niż islam; w rzeczywis­tości skorzystał z dynastycznych waśni suł­tanatu i toczących się w całych Indiach walk muzułmańsko-hinduskich. Zgodnie z mongolską tradycją wkroczył do Indii od strony Afganistanu, zbudował most na ło­dziach dla przeprawy przez Indus i w czasie niespiesznego marszu na wschód splądrował Pendżab. Celem Timura było Delhi i jego

bogactwa. Do oblężenia miasta nie doszło; wojska Timura wygrały bitwę pod miastem (17 grudnia 1398) i wzięły wielu jeńców. Timur triumfialnie wkroczył do Delhi, na­stępnego dnia został osadzony na tronie i ściągnął okup. Jednak wkrótce sytuacja uległa pogorszeniu; żołnierze Timura gra­bili i gwałcili bez umiaru. Uwięziono i stra­cono mieszkańców miasta, stracono również jeńców w czasie bitwy pod Delhi - w sumie zginęło od 50 tysięcy do 80 tysięcy ludzi. Następnie Delhi spalono. Po 10 dniach zdobywcy nie śpiesząc się odeszli, prowa­dząc wozy pełne skarbów oraz wziętych do niewoli rzemieślników, którzy mieli od­budować leżący w ruinie główny meczet w Samarkandzie. Wojska Timura szły gra­biąc po drodze, spustoszyły Lahaur, przeszły Indus i wróciły do kraju. Zdewastowane Delhi nawiedziła zaraza i głód (wg histo­ryków przez dwa miesiące w mieście nie widać było najmniejszego ruchu). Jednak w północnych Indiach żywa była pamięć o Timurze; jego prawnuk Babur (1483-1530) w 1526 założył w Indiach wielką dynastię Mogołów.