TUPAMAROS RZĄDY TERRORU

TUPAMAROS RZĄDY TERRORU 1967-1973.

Tupamaros, lewacka organizacja partyzanc­ka, występowała przeciw rządowi Urugwaju i prowadziła działalność terrorystyczną - jej dziełem były napady, zamachy bombowe, napady na banki, uprowadzanie ludzi i za­bójstwa. Członkowie tej organizacji zdoby­wali broń i amunicję, atakując posterunki policyjne, składy broni i jednostki wojs­kowe. Uprowadzali znane osobistości - Uru-gwajczyków i obcokrajowców - by uzyskać okup lub zwolnienie zatrzymanych towa­rzyszy. W 1971 ponad 100 członków Tupa­maros uciekło z więzienia przez trzynasto-metrowy podkop, 38 kobiet wyrwało się z najsilniej strzeżonego więzienia. Do tego czasu za walkę i ściganie partyzantów z ru­chu Tupamaros odpowiedzialna była policja, później obarczono tym zadaniem armię. Antyrządowe akcje terrorystyczne trwały nadal, w kwietniu 1972 rząd ogłosił „stan wojny wewnętrznej' i wprowadził prawa stanu wojennego, które miały ułatwić policji i wojsku wykorzystanie istniejących moż­liwości kraju do walki z partyzantami. 12 lu­tego 1973 prezydent Juan Maria Bordaberry (ur. 1928) wyraził zgodę na rząd wojskowy; rozwiązał Kongres, a cztery miesiące później zastąpił go radą państwa. W celu rozbicia partyzantki armia stosowała ostre środki represyjne, masowe aresztowania, a nawet tortury. Część partyzantów Tupamaros ucie­kła do Argentyny, od 1973 prowadząc tam walkę z rządem, l stycznia 1975 zdelegalizowano w Urugwaju wszystkie partie marksistow­skie, od tego czasu wojsko sprawowało ścisłą kontrolę nad wszystkimi aspektami życia w kraju, że istnienie jakichkolwiek ruchów wywrotowych było prawie niemożliwe.