UGANDYJSKIE WOJNY RELIGIJNE

UGANDYJSKIE WOJNY RELIGIJNE 1885- Około 1879 do obecnej Ugandy dotarli misjonarze: brytyjscy duchowni Koś­cioła anglikańskiego, francuscy katolicy i arabscy muzułmanie. Miejscowy król Mwanga coraz bardziej obawiał się wpły­wów, jakie cudzoziemcy wywierali na jego lud, i postanowił ich zlikwidować. W 1885 ujął naczelnych misjonarzy anglikańskich i zabił biskupa przybyłego do Ugandy ze wschodu - to jest z tego kierunku świata, z którego według legendy mieli nadejść zdobywcy Ugandy. Nasiliły się prześlado­wania chrześcijan; z zimną krwią zabijano nawróconych lub palono ich na stosie. Mwandze nie udało się zrealizować planu umieszczenia wszystkich chrześcijan i mu­zułmanów na wyspie na Jeziorze Wiktorii i zamorzyć ich tam głodem; król musiał uciekać, by ratować życie, a tron objął jego brat Kikewa. Kikewa podzielił główne misje między trzy grupy religijne, mając nadzieję, że w ten sposób osiągnie spokój. Jednakże muzułmanie zamordowali wielu wodzów plemiennych, którzy przeszli na chrześcijań­stwo. Ich stronnicy uciekli, ale później zebrali się i stoczyli z muzułmanami zwy­cięską bitwę (październik 1889). Miesiąc później muzułmanie odnieśli zwycięstwo w następnej bitwie, zostali jednak ostatecz­nie pokonani w lutym 1890. Potem wszczęli kłótnie protestanci i katolicy. Atak rozpo­częły stronnictwa francuskich katolików, ale wiosną 1892 zostały pokonane pod Kam-palą przez brytyjskich protestantów. Ich członkowie schronili się na wyspach Sese na Jeziorze Wiktorii, by stąd napadać na protestantów. Później tego samego roku brytyjski oficer zaatakował wyspy i roz­gromił katolików, którzy uciekli i osiedlili się w południowej części Ugandy. Muzuł­manie zamieszkali w innym miejscu, a pro­testanci opanowali najważniejszą część Ugandy, która w 1894 została brytyjskim protektoratem.