URUGWAJSKA REWOLUCJA

URUGWAJSKA REWOLUCJA 1933. W 1931 Gabriel Terra (1873-1942) z liberalnej partii Colorado (kolorowych) został wybrany na prezydenta Urugwaju, którego gospodarka ucierpiała poważnie na skutek Wielkiego Kryzysu. Terra wszedł w konflikt z narodo­wą radą administracyjną, która kontrolowała władzę wykonawczą, występowali przeciw niemu również konserwatyści z partii Blan­co (białych) oraz radykałowie z Colorado; ci ostatni domagali się większego uspołecz­nienia gospodarki. 30 marca 1933 Terra rozwiązał narodową radę oraz parlament (do parlamentu wysłał żołnierzy, by roz­pędzili posłów), obalił konstytucję i wpro­wadził władzę dyktatorską. Zgodnie z nową konstytucją, przyjętą w 1934, w rękach prezydenta znalazła się cała władza; kon­stytucja przewidywała również proporcjo­nalną reprezentację partii w gabinecie i se­nacie. Wybrany ponownie na prezydenta, Terra sprawował rządy dyktatorskie. W rok później (1935) stłumił niewielkie powstanie. Na pewien czas ograniczono wolność słowa i zamknięto redakcje gazet opozycyjnych. Jednakże za czasów Terry poprawił się stan gospodarki Urugwaju, nastąpiło również jej uspołecznienie. W 1938 Terra ustąpił i w stosunkowo uczciwie przeprowadzonych wyborach na prezydenta wybrano jego szwa­gra, generała Alfreda Baldomira (1884--1948), który przywrócił rząd demokra­tyczny.