WELUR, BUNT W WELURZE

WELUR, BUNT W WELURZE 1806. Lekcewa­żenie okazywane przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską religijnym i kastowym zwyczajom indyjskich żołnierzy w służbie Kompanii (sipajów) doprowadziło do wy­buchu krwawego i niepotrzebnego buntu w Welurze (Indie) w maju 1806. Anglicy zastąpili wówczas indyjskie turbany nakry­ciem głowy podobnym do kapelusza; chcąc, by wojsko wyglądało przyzwoicie, zakazali noszenia w czasie defilad jakichkolwiek ozdób oraz oznak kastowych. 1500 sipajów w Welurze rozdzieliło się na dwie grupy, jedna zaatakowała koszary i zabiła wielu z 4000 przebywających w nich Europej­czyków, druga ostrzelała domy oficerów zabijając tych, którzy wyszli na próg. Z po­bliskiego miasta Arkot nadeszli brytyjscy dragoni, wysadzili bramy twierdzy Welur bronionej przez sipajów i zabili około 400 buntowników (w czasie walk zginęło około 130 żołnierzy angielskich). Gubernator Ma-drasu, winny tego niedopatrzenia, został zdymisjonowany.