WENECKO-GENUEŃSKA WOJNA

WENECKO-GENUEŃSKA WOJNA 1350--1355. Kolejna wojna między Wenecją i Genuą wybuchła, gdy Genueńczycy przeję­li kilka weneckich statków w pobliżu Kaffy, zamożnej genueńskiej kolonii handlowej na Półwyspie Krymskim. Wkrótce Genua zdo­była ważną kolonię wenecką w Negroponcie (Eubea). Wenecjanie zawarli szybko przy­mierze z cesarzem w Konstantynopolu oraz królem Aragonii. Stoczono nie rozstrzygnię­tą bitwę w cieśninie Bosfor. Zwycięstwo Wenecjan u wybrzeży Sardynii w 1352 pozwoliło im na rozpoczęcie blokady Genui, która zawarła przymierze z Mediolanem i przystąpiła do ofensywy. Zwycięstwo Ge­nui w bitwie pod Sapienzą w 1354 zmusiło Wenecję do zawarcia pokoju; oba miasta zobowiązały się do nienaruszania terytoriów i szlaków handlowych przeciwnika. Patrz także chioggia, wojna o chioggię i378-i38i.