WENECKO-MEDIOLAŃSKA WOJNA

WENECKO-MEDIOLAŃSKA WOJNA 1427- Niemal natychmiast po podpisaniu pokoju w Wenecji (patrz wenecko-medio­lańska wojna 1426) Filippo Maria Yisconti (1402-1447), książę Mediolanu próbował w Chiari zaskoczyć i zabić weneckiego wodza Francesca Carmagnolę (1390-1532). Yisconti uzbroił flotę rzeczną na Padzie i wznowił działania wojenne. Po stoczeniu nie rozstrzygniętej bitwy pod Golotonlengo, Carmagnola skierował się do Cremony. Gdy stwierdził, że wojska Yiscontiego zajęły miasto, przypuścił atak wszystkimi siłami na podmiejską Casa-al-Secco. Żołnierze Car­magnoli zasypali fosę ciałami poległych, wdarli do miasta i zwyciężyli. Później Car­magnola wpędził w pułapkę i pokonał siły mediolańskie na bagnach w pobliżu Brescii. Florencja wyczerpana wojną i zagrożona rosnącą potęgą Wenecji, zaproponowała po­kój zawarty w Ferrarze w kwietniu 1428. Wenecji przyznano Brescię i część Cremony.