WENEZUELSKA WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ

WENEZUELSKA WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ 1811-1821. Po najeździe Napoleona Bonaparte na Hiszpanię (patrz półwyspu iberyj­skiego wojna isos-ish) w Caracas złożono z urzędu hiszpańskiego generalnego kapita­na, a władzę w Wenezueli przejęła junta, która wydelegowała do Anglii Simona Boli-vara (1783-1830), by starał się o pomoc w wojnie o wyzwolenie spod władzy Hisz­panii. Wkrótce do kraju powrócił Francisco Miranda (1750-1816), Wenezuelczyk wal­czący w WOJNACH REWOLUCYJNEJ FRANCJI, który stanął na czele powstania. 5 lipca 1811 proklamowano niepodległość Wenezueli, jednak siły Mirandy zostały szybko pokonane i w kraju przywrócono rządy króla (Mirandę aresztowano i uwię­ziono w Hiszpanii, gdzie zmarł). W 1813 Bolivar poprowadził Wenezuelczyków do zwycięstwa nad Hiszpanami, dowodzonymi przez Dominga de Monteverde (1772-1823), po czym zdobył Caracas, zyskując tytuł Oswobodziciela (Libertador). Bolivar wygrał kilka bitew, ale Hiszpanie pokonali go pod La Puerta, odzyskali panowanie w Wenezu­eli i zmusili go do ucieczki do Nowej Granady (Kolumbia). Przebywał przez dwa lata na>>emigracji w Nowej Granadzie, na Jamajce i Haiti (patrz kolumbii wojna o niepodległość isio-isis). W 1816 Bolivar wrócił do Wenezueli i wspierany przez patriotów pod wodzą Jose Antonia Paeza (1790-1873) i ochotników z Europy, założył kwaterę główną w Angosturze (Ciudad Bo-livar). Prowadził walki głównie w Nowej Granadzie, którą wyzwolił spod hiszpańs­kiego panowania w 1819, a następnie zajął się sprawami Wenezueli. Podpisał z rojalis-tami rozejm, który później zerwał, i rozbił Hiszpanów w bitwie pod Carabobo 24 czer­wca 1821. Wenezuela została oswobodzona. Patrz także chilijska wojna o niepodleg­łość isio-1819; peru wojna o niepodleg­łość