WĘGIERSKA REWOLUCJA

WĘGIERSKA REWOLUCJA 1918. W czasie ŚWIATOWEJ WOJNY I węgierscy zwolen­nicy lewicy oraz nacjonaliści coraz bardziej zniecierpliwieni porażkami i brakiem żywno­ści dążyli do oderwania Węgier od monarchii austro-węgierskiej. Węgierski sejm wezwał wojska do powrotu do kraju, a 25 październi­ka 1918 hrabia Mihaly Karolyi (1875-1955) utworzył rząd liberalny - Węgierską Radę Narodową. Popierając Karolyiego Węgrzy opowiadali się publicznie za zakończeniem wojny, rozwiązaniem sejmu, powszechnymi wyborami i końcem monarchii austro-węgie­rskiej. Cesarz Karol I (1887-1922) był zmu­szony mianować Karolyiego premierem, li­czył, że posunięcie to przywróci porządek (31 października 1918). Do władzy na Węgrzech doszła koalicja radykalno-socjalistyczna. Ist­nieniu państwa zagrażał nacjonalizm różnych grup etnicznych; Słowacy, Serbowie i Rumu­ni zamierzali oderwać się od Węgier. Dążąc do zachowania jedności narodowej Karolyi przyjął warunki pokojowe; Francji powierzo­no nadzór nad wycofaniem wojsk węgiers­kich z obszarów południowo-wschodnich, wojska serbskie zajęły południe, Rumuni wkroczyli do Siedmiogrodu, a czescy żołnie­rze stacjonowali w Słowacji. Monarchia au-stro-węgierska upadła, cesarz zrezygnował z jakiegokolwiek udziału w sprawach państ­wowych. 16 listopada 1918 rada narodowa ogłosiła Węgry republiką. Patrz także kuna czerwony terror