WĘGIERSKA WOJNA ZE ŚWIĘTYM CESARSTWEM RZYMSKIM

WĘGIERSKA WOJNA ZE ŚWIĘTYM CESAR­STWEM RZYMSKIM 1477-1485. Fryderyk III (1415-1493) z austriackiego domu Habs­burgów, król Niemiec i cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego zgłaszał roszczenia do tronu węgierskiego, ale w 1458 sejm w Budzie wybrał na króla Macieja Korwina (1440-1490), mimo protestów cesarza W 1459 część Węgrów wybrała Fryderyka na króla, ale wobec klęski swych zwolen­ników, cesarz w 1462 zawarł pokój z Macie­jem uznał go królem Węgier, choć zachował sam również ów tytuł i miał odziedziczyć to państwo w razie bezpotomnej śmierci Ma­cieja. Maciej przezwyciężył spory wewnętrzne i z powodzeniem odpierał najazdy Turków. Poprawiły się również nastroje społeczne na Węgrzech. W 1477 potęga i zamożność Habsburgów wzrosły w wyniku małżeństwa syna Fryderyka, Maksymiliana (1459-1519), z księżniczką i dziedziczką Burgundii, Marią (1457-1482), córką Ka­rola Śmiałego (1433-1477). Wyglądało na to, że małżeństwo to potwierdza cesarski monogram Fryderyka: AEIOU rozszyfro­wany jako (Austriae est imperare orbi uni-verso [Austria będzie panować nad całym światem] albo Alles Erdreich ist Ósterreich untertan [cały świat znajduje się pod pano­waniem Austrii]). W 1477 Maciej wszczął wojnę z Fryderykiem chcąc podbić Austrię, zajął jej część. Zawarł pokój z Fryderykiem za cenę uznania go królem Czech i wypłatę 150 tysięcy florenów. Doszło do wznowienia wojny w 1480. W 1485 obiegł i zajął stolicę Habsburgów, Wiedeń. Po śmierci Macieja (1490) Maksymilian opanował Wiedeń i in­ne ziemie austriackie zajmowane przez Węg­rów, którzy pięć lat panowali nad dużą częścią środkowej i południowo-wschodniej Europy. W 1486 Maksymilian został wy­brany na króla rzymskiego, czyli niemiec­kiego, a w 1493 na cesarza rzymskiego narodu niemieckiego.