WĘGIERSKO-TURECKA WOJNA

WĘGIERSKO-TURECKA WOJNA 1444-1456.

Chcąc wykorzystać słabość Turcji po abdyka-cji sułtana Murada II (1403P-1451) pod koniec WĘGIERSKO-TURECKIEJ WOJ­NY 1441-1444, Węgry zerwały rozejm po 19 dniach od jego podpisania. W sojuszu z We­necją król Władysław III, władca Polski i Węgier, wraz z wybitnym wodzem Janem Hunyadim (1387-1456) i kardynałem Julia­nem Cesarinim (1398-1444) wyruszył z wojs­kami nad Morze Czarne. Zdobyto część floty tureckiej, zajęto Szumię, Provadiję i Petrecz, a następnie Warnę. Powołany z powrotem na tron Murad wyruszył z wielką armią i 10 listopada 1444 pod Warną odniósł świetne zwycięstwo nad wojskiem węgierskim; król Władysław i kardynał Cesarini zginęli w wal­ce, natomiast Hunyadi ocalał. Murad zdobył Serbię i Bośnię. W 1448 Hunyadi (w latach 1446-1452 regent Węgier) wkroczył do Boś­ni, poniósł klęskę ze względu na ogromną liczebną przewagę armii tureckiej pod wodzą Murada. Po zdobyciu Konstantynopolaw 1453 (patrz konstantynopola upadek 1453), syn Murada i jego następca, Mehmed II (1430-1481), zaczął znowu prowadzić wojny przeciw Węgrom i innym państwom chrześ­cijańskim. W 1454 wyprawił się do Serbii, zdobył Ostrovię, ale obroniło się Smederewo (Semendrią). Turcy uprowadzili w niewolę ok. 50 tysięcy Serbów. Po odjeździe sułtana Hunyadi pobił 2 października Turków pod Kruszewacem. Stoczył 18-19 października bitwę na Kosowym Polu. Umiejętnie wyko­rzystał artylerię i zaciężną piechotę czeską i niemiecką uzbrojoną w broń palną przeciw janczarom. Jednakże armia turecka od 4 lipca oblegała Belgrad. Potem wojska Hunyadiego przełamały linię okrętów blokujących Dunaj, a 22 lipca pobiły Turków na lądzie. 11 sierpnia Hunyadi padł ofiarą panującej w obozie epidemii; przygnębione i pozbawio­ne dowódcy wojska nie zdołały wykorzystać odniesionego zwycięstwa. Patrz także habs­burgów wojna dynastyczna 1439-1457; we-necko-turecka wojna 1443-1453.