WĘGIERSKO-WENECKA WOJNA

WĘGIERSKO-WENECKA WOJNA 1378--1381. Długotrwała, uparta walka Ludwika I Wielkiego (1326-1382), króla Węgier, o Dalmację nad Adriatykiem zakończyła się sukcesem w czasie wojny o CHIOGGIĘ (1378-1381). W sojuszu z Genuą, rywalką Wenecji, Ludwik podjął działania wojenne, które miały doprowadzić do opanowania znajdującego się w posiadaniu Wenecji wy­brzeża dalmatyńskiego. Wprawdzie Genua poniosła porażkę, ale Węgrom, którzy zwy­ciężyli Turków w 1377 i umocnili swoją władzę na Półwyspie Bałkańskim, udało się odebrać Wenecji prawie całą Dalmację; pokój w Turynie (18 sierpnia 1381) zatwier­dził ten stan rzeczy. Ludwik, który w 1370 został królem Polski, stał się najpotężniej­szym władcą w Europie Wschodniej; jego królestwo uzyskało zwierzchnictwo nad są­siednimi krajami na Bałkanach, nad Rusią Czerwoną i innymi obszarami.