WĘGIERSKO-WENECKA WOJNA

WĘGIERSKO-WENECKA WOJNA 1342--1346. Karol Robert Andegaweński (1288-1342) - od 1308 Karol I, król Węgier - utracił Dalmację na rzecz Wenecji. Naj­starszy syn Karola, jego następca na węgier­skim tronie, Ludwik I Wielki (1326-1382), dążąc do odzyskania Dalmacji wszczął wojnę z Wenecją. Wenecjanie rozbili Węgrów w 1346 pod Zadarem (Zarą), portem nad Adriatykiem. Zabójstwo młodszego brata Ludwika, księcia Andrzeja (zm. 1345), na dworze królowej Neapolu Joanny I (1326?--1382) (prawdopodobnie uczestniczyła w spisku przeciwko Andrzejowi, swemu pierwszemu mężowi) zmusiło Ludwika do wstrzymania działań wojennych. Ludwik pragnął zemsty oraz umocnienia władzy Andegawenów nad Neapolem; najechał dwukrotnie to królestwo (1348, 1350), jed­nak za każdym razem Joanna uciekała. Dzięki interwencji papieża królowa zawarła pokój z Ludwikiem i wróciła w 1352 do Neapolu.