WIETNAMSKA WOJNA DOMOWA

WIETNAMSKA WOJNA DOMOWA 1400--1407. Po podbiciu królestwa Czampa (śro­dkowy Wietnam), władca Dai Yietu, czyli Annamu (północna część Wietnamu), prze­niósł w 1398 swą stolicę Jhanga Lonya do Ań Ton (Hanoi). Osłabienie państwa na skutek stałych walk z Czamami oraz rządów słabych i skorumpowanych władców dynas­tii Tran, którzy nie zdołali poskromić bun­towniczych plemion górskich, umożliwiło zdolnemu, ale sfrustrowanemu dowódcy wietnamskiemu, Ho Qui Ly (zm. 1407?), zdobycie władzy; początkowo został regen­tem. Potem zręcznie doprowadził do obale­nia Tran Thuan Tonga (wzmian. 1388--1400) i powierzenia władzy trzyletniemu następcy tronu. W 1400 złożył go z tronu Tranów, i sam został władcą, założył dynas­tię Ho. Już po roku Ho Qui Ly ustąpił na korzyść syna Ho Hań Thuonga (zm. 1407?), zachował jednak władzę i wpływy. Wojska jego walczyły ze stronnikami Tranów, któ­rzy starali się o uzyskanie pomocy Czamów i dążyli do przywrócenia władzy obalonej rodzinie królewskiej. W 1400-1403 doszło do najazdów Dai Yietu na Czampę, w ich wyniku Czampa utraciła kilka okręgów. W odzewie na apel Tranów o pomoc, Chiń­czycy wysłali na południe dużą ekspedycję morską (patrz wietnamsko-chińska wojna