WIETNAMSKO-KHMERSKA WOJNA

WIETNAMSKO-KHMERSKA WOJNA 1123- Wielu nieudolnych władców oraz wojny z Chinami doprowadziło do osłabie­nia Dai Yietu. Korzystając z tego, król Khmerów (Kambodża i Laos), Surjawar-man II (zm. ok. 1150), postanowił powięk­szyć swoje terytoria na północy kosztem Dai Yietu i w tym celu zmusił królestwo Czampa (środkowy Wietnam) do udzielenia mu pomocy. W 1128 Surjawarman popro­wadził około 20 tysięcy żołnierzy na północ „starym szlakiem poselskim' z Savannakhet (w południowym Laosie) do Nghe Ań (w północnej części Wietnamu), ale poniósł tam klęskę. Następnej jesieni wysłał flotę ponad 700 okrętów, która pustoszyła wy­brzeże Dai Yietu i prowadziła działania na lądzie. W 1132 połączone wojska Khmerów i Czamów najechały Nghe Ań, zostały jed­nak odparte. W 1136 król Czampy Dżaja Indrawarman III (zm. 1145?) zawarł pokój z Dai Yietem i odmówił udziału w nowej wyprawie Surjawarmana na Dai Yiet. W od­wecie król Khmerów zajął znaczną część Czampy (patrz khmerów i czamów wojna 1144-1149). W1138 Surjawarman znowu na­jechał Dai Yiet, również bezskutecznie. Jego najazd w 1150 doprowadził do jego klęski.