WIKINGÓW NAJAZDY NA ANGLIĘ, OKRES PÓŹNIEJSZY

WIKINGÓW NAJAZDY NA ANGLIĘ, OKRES PÓŹNIEJSZY 899-1016. Od 899 następcy króla Alfreda (849-899) usiłowali odzyskać stopniowo obszar Danelaw. Po porażce we Wschodniej Anglii w 902 Edward Starszy (870P-924) zwyciężył Duńczyków z Nor-tumbrii w bitwie pod Tettenhall (910). W 918 jego wojska wzięły szturmem Temps-ford, zabiły władcę i pokonały wszelki opór we Wschodniej Anglii. W 927 Edward odzyskał York, ale wikingowie odbili go podczas ataku w 937 (patrz wikingów klę­ski pod brunanburh 937). W 980 wikingowie raz za razem atakowali, zwłaszcza okolice Londynu. Wikingowie zmienili się; wojow­nicy byli lepiej wyćwiczeni, a oddziały liczniejsze; Anglia pod panowaniem nie­udolnego króla Ethelreda II (965?-1016) nie mogła im sprostać. Ethelred płacił coraz większe daniny, ale pieniądze szły na finan­sowanie dalszych ataków wikingów. W 991 Norwegowie wygrali bitwę pod Maldon upamiętnioną w anglosaskim poemacie; Et­helred zapłacił 21 tysięcy funtów daniny i uciekł do Normandii. W 994 Norwegowie i Duńczycy bezskutecznie oblegali Londyn; w 1002 ponowili atak, uzyskując 24 tysiące funtów daniny. Ethelred wziął odwet, mor­dując Duńczyków mieszkających w Anglii. W 1011 wikingowie obiegli i zdobyli Can-terbury oraz zamordowali arcybiskupa. W 1015 najechał Anglię Kanut Wielki (994?-1035), król Danii. Ethelred zmarł w 1016, a jego następca Edmund Żelazny

(989?-1016) odziedziczył koronę oraz to­czącą się wojnę. W 1016 walczył z Kanutem i przegrał bitwy pod Pen i Assundun (As-hingdon); Kanut odzyskał Danelaw i Mer-cję. Miesiąc później Edmund zmarł, król Danii zajął całą Anglię i władali nią Duń­czycy do 1042.