WIKINGÓW NAJAZDY NA ANGLIĘ, WCZESNE

WIKINGÓW NAJAZDY NA ANGLIĘ, WCZES­NE 793-870. Pierwszym odnotowanym w historii najazdem na Anglię jest napaść norweskich wikingów na klasztor w Lin-dasfarne. Uderzenie znienacka, grabież i mordy były wstępem do podobnych ata­ków na Wearmouth, Jarrow i lonę. Później nastąpił względny spokój, gdyż Norwegowie zajęci byli zakładaniem baz na wyspach szkockich (patrz wikingów najazdy na morzu północnym 800-994). W 835 wikin­gowie duńscy napadli na wyspę Sheppey na Tamizie, a później stoczyli cztery ważne bitwy. W 837 pod Hingston Down, w Korn-walii, Brytowie, wspomagani przez wikin­gów, po raz pierwszy zmusili Sasów Za­chodnich do ciężkiej walki. Kornwalijczycy zostali pobici, a król Egbert (775P-839) zajął ich terytorium. Wikingowie przezi­mowali na wyspie Thanet na Tamizie, po czym w 851 zostali pobici przez Ethelwulfa (zm. 858), ojca króla Alfreda. Wessex zajął pierwsze miejsce w anglosaskiej Heptarchii. W 865 tzw. wielkie wojsko Normanów (Duńczyków) wylądowało we Wschodniej Anglii. Ich siły lądowe, w tym również konna piechota w 866, wkroczyły do Nor-tumbrii korzystając z toczącej się tu wojny domowej zajęły wyspę York. Obaj walczący tu ze sobą królowie połączyli się przeciw Normanom, ale w 867 ponieśli klęskę, w której obaj polegli. Duńczycy osadzili tu na tronie swojego kandydata. Ok. 876 Nor-man Halfdan został królem Norturnbrii. Cztery lata później król Wschodniej Anglii Edmund (841P-870) poniósł klęskę pod Hoxne (Suffolk), a potem został ścięty za odmowę wyrzeczenia się chrześcijaństwa. Duńczycy opanowali ponad jedną trzecią Anglii.