WÙOSKIE POWSTANIA

WÙOSKIE POWSTANIA 1914. W okresie tworzenia przez premiera Antonio Salandræ (1853-1931) nowego rzàdu wùoskiego umiar­kowani konserwatyúci i wszyscy radykaùowie niezaleýnie od kierunku zgùaszali natarczy­wie swoje ýàdania: sprzeciwiali siæ podat­kom, domagali siæ wzrostu pùac i wystæpo­wali przeciw militaryzmowi. 7 czerwca 1914 wybuchùy powstania ludowe („czerwony tydzieñ') w Marchii i Romanii, w których doszùo do starã miædzy bezrolnymi robot­nikami wiejskimi a ùamistrajkami najætymi przez wùaúcicieli ziemskich. Podýegani przez màcicieli w rodzaju Benito Mussoliniego (1883-1945), wówczas redaktora socjalis­tycznej gazety w Mediolanie, w proteúcie przeciw mobilizacji strajkujàcy i powstañcy zorganizowali demonstracjæ w Ankonie. Sprowokowana policja otworzyùa ogieñ do demonstrantów. Bolonià zawùadnæli protes­tujàcy, którzy zorganizowali strajk powsze­chny, plàdrowali sklepy, niszczyli linie tele­graficzne i kolejowe. Ankona i inne miasta

ogùosiùy siæ niezaleýnymi gminami miejs­kimi, w Romanii proklamowano republikæ; Ferrara i Rawenna poddaùy siæ powstañcom. W akcji przywracania spokoju udziaù wziæùo ponad 100 tysiæcy ýoùnierzy. Na poczàtku lipca 1914 Wùochy, mimo sojuszu z Niem­cami i Austrià, byùy tak zajæte ruchami na rzecz neutralnoúci kraju, ýe rozwiàzanie problemów robotniczych trzeba byùo od­ùoýyã na póêniej. Patrz takýe úwiatowa wojna