ZATOKA ŚWIŃ, INWAZJA W ZATOCE ŚWIŃ

ZATOKA ŚWIŃ, INWAZJA W ZATOCE ŚWIŃ 1961. Po zdobyciu władzy na Kubie w 1959 przez Fidela Castro (ur. 1926) i jego zwolen­ników (patrz kubańska rewolucja 1950--1959) wielu Kubańczyków uciekło z wyspy, większość do Stanów Zjednoczonych. Gdy komunistyczny rząd Castro skonfiskował własność prywatną i nawiązał bliskie sto­sunki ze Związkiem Radzieckim, Stany Zjednoczone nałożyły embargo na eksport do Kuby (z wyjątkiem żywności i lekarstw) i zerwały stosunki dyplomatyczne (1960--1961). Kubańscy uchodźcy, przeciwnicy rządów Castro, domagali się, by Stany Zjedno­czone poparły inwazję na Kubę mającą na celu obalenie rządu Castro. Już na początku 1960 amerykańska Centralna Agencja Wywia­dowcza (CIA) zaczęła szkolić w Gwatemali armię uchodźców. 17 kwietnia 1961 około 1400 uchodźców dokonało najazdu na połu­dniową część Kuby w Bahia de los Cochinos (Zatoka Świń), ale już po trzech dniach zostali całkowicie rozbici przez armię kubańską; większość uczestników inwazji została zabita lub wzięta do niewoli. Niepowodzenie tej akcji przypisywano decyzji prezydenta USA Johna F. Kennedy'ego (1917-1963), który w ostatniej chwili postanowił wycofać wspar­cie lotnictwa morskiego. Dokładniejsze bada­nia ujawniły jednak, że rzekomo tajny plan CIA był publiczną tajemnicą, opierał się na błędnych informacjach wywiadu, był źle opracowany i na dodatek źle zrealizowany. Nieudana inwazja pogłębiła i tak wrogie stosunki między Kubą a Stanami Zjednoczo­nymi oraz pociągnęła za sobą dodatkowe koszty w wysokości 53 milionów dolarów w postaci żywności i lekarstw (koszty ponieśli prywatni ofiarodawcy). Był to okup, jakiego zażądał Castro za uwolnienie pozostałych przy życiu 1113 uczestników inwazji (1962-1965).